วิธีการที่น่ารักที่สุด...ฉันรักเค้า!! - วิธีการที่น่ารักที่สุด...ฉันรักเค้า!! นิยาย วิธีการที่น่ารักที่สุด...ฉันรักเค้า!! : Dek-D.com - Writer

    วิธีการที่น่ารักที่สุด...ฉันรักเค้า!!

    ฉันน้อยใจ เค้าไม่เคยง้อฉัน และมองว่าฉันเป็นเด็กเอาแต่ใจ งอแงเสมอ ฉันจะเป็นคนผิดและง้อเค้าตลอดมา....แต่วันนี้เค้าง้อฉันแล้ว!!

    ผู้เข้าชมรวม

    1,670

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    1.67K

    ความคิดเห็น


    12

    คนติดตาม


    2
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  15 ก.ค. 50 / 15:12 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น


    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


      เค้าเป็นผู้ชายที่ฉันรักที่สุด  รักมากจนคิดว่าตัวเองไม่สามารถขาดเค้าได้

      และวันหนึ่ง เราทะเลาะกัน เค้าโกรธมาก ฉันเองก็โกรธ
      เราทะเลาะกันตอนเย็น  และยังเคลียร์กันไม่ได้ เพราะเค้ามีธุระที่คณะ
      ตอนกลางคืน เมื่อถึงเวลาที่เราจะคุยกันเป็นประจำ ( ทางโทรศัพท์ )
      ฉันนั่งรอ  รอให้เค้าโทรมา ตั้งใจจะคุยด้วยดีๆ ไม่พูดถึงเรื่องตอนเย็นอีก

      ฉันจะง้อเค้าเพราะคิดว่าฉันคงเป็นคนผิดอีกตามเคย  เหมือนกับทุกๆครั้ง

      ฉันรอจนเลยเวลาที่เค้าจะโทรมาแล้ว  หรือว่าเค้าจะโกรธจนไม่อยากคุยกับฉันอีกแล้ว

      ในที่สุดเค้าก็โทรมา พร้อมกับน้ำเสียงที่เย็นชา  ฉันกลัว
      แต่ต้องทำเหมือนไม่มีอะไร  พยายามพูดให้เป็นปกติที่สุด

      เพื่อแสดงเจตนาให้รู้ว่าฉันไม่ต้องการที่จะทะเลาะกับเค้าอีกต่อไป
      ทั้งที่ความจริง ฉันแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวอยู่แล้ว  เค้าน่ากลัวมากเวลาโกรธ
      ด้วยน้ำเสียงที่เย็นชานั้น  เค้าบอกให้ฉันเปิดคอม  และเช็คเมลเดี๋ยวนี้
      เค้าไม่ยอมบอกว่าสิ่งที่ให้ฉันไปเปิดดูคืออะไร  ฉันไม่รู้ว่าสิ่งนั้นจะดีหรือร้าย
      ฉันกลัวที่จะเสียใจ ถ้าสิ่งที่เค้าให้ฉันดูนั้นจะทำให้เราต้องเลิกกัน

      ก่อนที่ฉันจะเปิดเมล ฉันถามเค้าว่า เมื่อดูแล้วฉันจะยิ้มหรือฉันจะร้องไห้

      เค้าตอบว่า  "ไม่รู้สิ  แล้วแต่คุณ"  คำตอบนี้ยิ่งทำให้ฉันหวาดระแวง

      ในที่สุดฉันก็เปิดเมลนั้นที่เค้าส่งมา

      สิ่งที่อยู่ในเมลมีเพียงแค่ภาพ 13 ภาพเท่านั้น แต่นั่นก็ทำให้ฉันร้องไห้ออกมาจนได้

      แต่ว่า......เป็นการร้องไห้ที่ออกมาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของฉัน

      เค้าถามฉันว่า เปิดดูแล้วใช่ไหม  ตอนนี้เสียงของเค้าไม่ได้เย็นชาอีกต่อไปแล้ว

      เค้าพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล อบอุ่น  เหมือนที่ฉันเคยได้ยินในทุกๆวัน

      เค้าทำเป็นเย็นชาเพื่อหลอกฉัน  แล้วมาปลอบฉันทีหลัง  โดยเค้าให้เหตุผลว่า

      "พี่อยากให้คุณเปลี่ยนอารมณ์ทันทีที่เห็นการ์ตูนของพี่

      และยิ้มทันทีเวลาที่พี่กลับมาเป็นเหมือนเดิม  พี่หยอกเล่นนะ"

      แบบนี้ฉันควรจะโกรธเค้าไหมนะ?

      เค้าให้ฉันเล่าบรรยายเรื่องราวที่ฉันเห็นในภาพเหล่านั้นให้ฟัง

      ทั้งๆที่ภาพนั้นไม่มีตัวหนังสือให้เห็นเลยสักตัวเดียว

      แต่ฉันก็สามารเล่าเรื่องทั้งหมดที่เห็นให้เค้าฟังได้อย่างครบถ้วน

      เพราะภาพเหล่านั้นที่เค้าทำเป็นการ์ตูนเรื่องสั้นๆให้ฉัน  มันเข้าใจง่ายมากๆ


      ภาพ และสิ่งที่ฉันบรรยายให้เค้าฟัง  เป็นดังนี้...

        

      แมงมุมสองตัวรักกัน แต่ก็ทะเลาะกัน


       
       

      ทั้งสองทะเลาะกันรุนแรง


       

       และเริ่มรุนแรงขึ้น จนตกลงกันไม่ได้


          

      จึงคิดว่าห่างจากกันไปดีกว่า


          

      แล้วทั้งสองก็หันหลังให้กันด้วยความโกรธ


          

      ทั้งคู่ลากันไป  เพราะต่างคนต่างโกรธอีกฝ่าย


       

      ที่ที่ทั้งคู่เคยรักกัน ตอนนี้เหลือเพียงความว่างเปล่า


       

      เมื่อต้องอยู่ตัวคนเดียวก็เหงาและคิดถึง...


       

      อีกฝ่ายก็เหงาและคิดถึงเช่นกัน


       

      ในเมื่อต่างคนต่างเหงา ต่างคนต่างคิดถึงกัน  กลับมาหากันจะดีกว่า


       

      ทั้งคู่คุยกัน  ปรับความเข้าใจกัน


       

      ต่างคนต่างยอมรับว่าอยู่คนเดียวไม่ได้


       

      ทั้งคู่กลับมาดีกัน รักกันเหมือนเดิม  ยอมที่จะทะเลาะกันทุกวัน

      เพื่อที่จะได้เห็นกันทุกๆวัน  ดีกว่าที่จะต้องทนคิดถึงอีกฝ่าย



      ฉันบรรยายเรื่องให้เค้าฟังพร้อมทั้งน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

      ฉันไม่ได้เสียใจอะไร  แต่น้ำตาที่ไหลออกมา  คงเป็นเพราะฉันดีใจ

      ดีใจที่ฉันไม่ต้องเสียเค้าไป  ดีใจที่เรายังคงรักกันอยู่จนถึงทุกวันนี้

      .........................................


      เค้าบอกกับฉันว่า  ที่เค้าโทรมาหาฉันช้าในคืนนี้ก็เพราะว่า

      เค้านั่งสร้างการ์ตูนเรื่องนี้  เพื่อง้อฉันอยู่  เค้าทำเองทั้งหมด 
      ตั้งแต่ไปหาซื้อแมงมุมสองตัวนี้มาจากรุ่นพี่  จัดฉากและถ่ายภาพทั้งหมดเอง

      เมื่อได้ฟังคำพูดแบบนี้น้ำตาของฉันก็ยิ่งไหลออกมา พร้อมกับรอยยิ้มของฉัน

      เค้าปลอบฉัน  และบอกว่าขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อตอนเย็น

      ฉันดีใจ  อยากจะกอดเค้าเหลือเกิน  น้อยครั้งที่เค้าจะขอโทษฉัน

      ไม่ใช่ว่าเค้าขอโทษใครไม่เป็นหรอกนะ  แต่เป็นเพราะว่า

      ฉันจะฝ่ายผิดและขอโทษเค้าก่อนเสมอ  เพื่อให้เราคืนดีกันเร็วที่สุด

      แต่วันนี้ ขณะที่ฉันกำลังจะทำเหมือนเช่นทุกครั้ง  เค้ากลับให้ฉันได้เห็นภาพเหล่านี้ก่อน

      เค้ารู้สึกว่าเค้าเป็นคนผิด  ตั้งแต่เดินออกจากห้องไปโดยที่ยังเคลียร์กับฉันไม่รู้เรื่อง
      จึงคิดหาวิธีที่ดีที่สุดจะขอโทษและง้อฉัน  แทนคำพูดของเค้า
      เค้าทำสำเร็จ  สิ่งที่เค้าทำ ดีที่สุดจริงๆ  ดีที่สุดสำหรับฉัน

      เค้าเป็นฝ่ายขอโทษและง้อฉันก่อน  ด้วยวิธีการที่น่ารักที่สุด.....ฉันรักเค้า!!


      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×